Aggada (aram. אגדה; dt. „Verkündig“, „Verzelts“, „Saag“, äigentlig: „Sammlig“) bezäichnet die homiletische und nitgsetzlige Inhalt vo dr antike rabbinische Litratuur. Si schliesse sich vilmol an biblischi Teggst und Stoff aa und spiegle und illustriere s religiöse Dänke, wärde aber nit as verbindligi Leere gwärtet. Vili Elimänt vo dr Aggada si über 2000 Joor alt. Zu de wichdigste Verfasser vo dr Aggada häi Tannaim, Amoraim, Savoraim und Geonim ghöört.
D Aggada stoot im Geegesatz zur Halacha. Säll si Teggst, wo gsetzestechnischi Ufgoobe mit Logik und talmudischer Dialektik löse.
D Aggada (oder Haggada) sött mä nid verwäggsle mit dr bsundrige Haggada schel Pessach, wo men ere vilmol churz äifach Haggada säit. Bi dr Pessach-Haggada handlet es sich au um Aggada, aber eben nume um e bsundrigi us em Bestand vo de dradizionelle jüdische Gschichte. Si verzelt vom Uszuug us Egüpte und wird am Oobe vom Seder vorglääse.