Dialäkt: Markgräflerisch (Ebringe) |
In dr Himmelsmechanik schwätzt mer vu ere Bahnresonanz, wenn zwei Himmelskörper Umlaufzitte besitze, wo ime ganzzahlige Verhältnis stehn (z. B. 2:1 oder 3:2). In sällem Fall addiert sich die regelmässig Wexelwirkig zwische dr Objekte iber langi Zittrüüme un cha zue dramatische Bahnveränderige (Exzentrizität un Inklination) vu dr Körper füehre.
Bahnresonanze chönne e stabilisierende Ifluss uf menki Orbits usüebe:
Bahnresonanze bewirke au d'Deilige zwische dr Saturnring un d'Kirckwoodlucke im Asteroidegürtel. Letzteri gelte as dr wohrschinlichst Ursprung vu dr erdnohe Asteroide.
D'Umlaufzitte vu dr Jupitermönd Io, Europa un Ganymed stehn in ere Resonanz vu 4:2:1. zuenander.
Säll füehrt zue licht elliptische Bahne vu dr drei Mönd un demit im Schwerefeld vum Jupiter zue starche Gezittechräfte, wo s'Inner vu dr Europa un insbesundere vu dr Io ufheize un as Ursache fer dr uf dr Io beobachtet extrem starch Vulkanismus gelte.
Au d'Iismönd Enceladus un Dione vum Planet Saturn stehn in ere 2:1-Resonanz. Obwohl dr Enceladus e kryovulkanischi Aktivität zeigt, sotte die vu dr Dione usgehende Gezittechräfte fer e Ufheizig vum Enceladus eigetlich z'schwach si.
Lueg au: Bahnstörig
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Bahnresonanz“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |