| Baritonhorn | |
|---|---|
| engl.: Baritone horn, ital.: Flicorno tenore | |
| Klassifikation | Aerophon Bläächbloosinstrumänt |
| Donumfang | 
|
| Verwandti Instrumänt | Waldhorn Wagnertuba Kornett Flügelhorn Drumbeete |
S Baritonhorn (churz Bariton, mängmol au Baryton) isch è Blèchblôsinschtrumènt mit 4 odder 3 Ventyl, èm Tenorhorn ziemli äänlich. Grundschtimmig vom Bariton isch ebbèfalls Kontra-B, s isch abber witmensuryrter baut.
Blôsè wörd s Baritonhorn mit èm Kessèlmundschtugg. Z Mittel- un Oschteuropa wörd s Bariton meischtens i dè ovalè (böhmischè) Form vowendet. I dè letschtè Johr hèt sich zunemmend au diè graade Bauform etablyrt, s Euphonium, sowiè è graadi (dütschi) Form mit èm Schalltrichter nach vornè, s Bellfront (oft au als Oberkrainerbariton bezeichnet), für spezièlli Zwäck als bruuchbar erwisè. Dè Bellfront stammt us èm westeuropäischè Ruum (Frankrych, Benelux-Staatè, Iberischi Halbinslè un vo allem Großbritanniè). Gmeinsam isch allè gnanntè Hörner è Grundroorlängi vo 2,62 m (entschpricht dè Grundschtimmig Kontra-B).