| Dialäkt: Züridütsch (See) |
(Charte mit emene Gmeindsbestand per 1. Januar 2015)
Dütsch
(65,6 % vo de Bevölkerig; 73,3 % vo de Schwizer)
Französisch
(22,8 % vo de Bevölkerig; 23,4 % vo de Schwizer)
Italienisch
(8,4 % vo de Bevölkerig; 6,1 % vo de Schwizer)
Rätoromanisch
(0,6 % vo de Bevölkerig; 0,7 % vo de Schwizer)
D Dütschschwiiz (au düütschi Schwiiz gnännt) isch dä Teil vo dr Schwiiz, wo mer Schwizerdüütsch redt.
Öppe 65 Prozent vo dr Schwiz (Nordweschtschwiz, Oschtschwiz, Mittelland, Zentralschwiz und grossi Teil vo de Schwizer Alpe) ghöred zur Düütschschwiz.
In 17 vo de 26 Kantön isch Düütsch die alleinigi Amtsschprach.
In drei wiitere Kantön isch Düütsch offizielli Schprach nebed Französisch: Im Kanton Bern isch Düütsch d Schprach vo dr Mehrheit; i de Kantön Freiburg und Wallis isch es inere Minderheiteposition.
In Graubünde wirds Düütsch vo meeh als dr Hälfti vo dr Bevölkerig gredt und isch nebed Rätoromanisch und Italienisch Amtsschprach.
D Bewohner vo dr Düütschschwiz sind bereits sit Jahrhunderte – offiziell sit em Weschtfälische Fride – vom übrige düütsche Schprachruum schtaatlich trennt.
Im Alltag reded d Mensche i dr Düütschschwiiz fascht uusschliesslich ihri Schwizerdüütsche Dialekt, wiit meeh als im übrige alemannische Schprachruum usserhalb vo dr Schwiz. Amts- und Informationsschprach isch aber s Hochdüütsche (Schriftschprach).
Es git vil Lüüt, wo d Düütschschwiizer Zäichesprooch bruuche.
Nebed de düütschschprachige Region vo dr Schwiz gits e französischschprachigi Region, wo als Welschland oder Romandie bezeichnet wird, und di italienischschprachige Regione, wo meischtens italienischi Schwiz gnännt werded. I dr Umgangsschprach aber redt mer ohni Rücksicht uf d Südtäler vo Graubünde oft eifach vom Tessin.