Englische Sprache

Artikel über d änglischi Sprooch
Struktur
Dialäkt
Änglisch (English)
Ussprooch (IPA): [ˈɪŋglɪʃ]
Verbreitig: lueg im Artikel
Sprecher: 308–380 Millione Muettersprochler

199–600 Millione Zweitsprochler

Linguistischi
Klassifikation
:
Schriftsyschtem: Latiinischs Alphabet
Offizieller Status
Amtssprooch vo: 53 Länder
Sproochchürzel
ISO 639-1

en

ISO 639-2

eng

ISO 639-3

eng

SIL

ENG

D änglischsproochigi Wält. Dunkelblau: de „inneri Chreis“; hellblau: de „üsseri Chreis“

Di änglischi Sprooch (änglisch: English) isch e Sprooch, wo us England chunnt, un hüt als Muettersprooch unter andrem z Großbritannie, Nordamerika, Südafrika, Irland, Auschtralie und Neuseeland gschwätzt wird.

Si isch eini vo de Sprooche mit de meischt Muettersprööchler uf de Wält, un di Sprooch wo am meischte als Zweitsprooch gredt wird. S Änglisch wird i vile Länder als erschti Fremdsprooch i de Schuele gleert, si isch au di offiziell Sprooch vo de meischte internationale Organisatione un d meischt verbreiteti Sprooch i der internationale Kommunikation un i der Wüsseschaft. S Änglisch gilt als Wältsprooch.

D Sprooch ghört zu de germanische Sprooche, und zwor zält si wie s Holländische und au s Dütsche zu dr Westgermanische Gruppe. Dr änglisch Wortschatz hät allerdings vill Lehnwörter uss andri Sprooche überno, vorallem ussem Französische, Latiinische un Griechische.

Mer deilt d Gschicht vum Änglische in vier Periode y: s Altänglisch, vo dr Bsiidlig vo England durch d Angelsaggse bis zirka zur Erobrig durch d Normanne (500–1100), s Mittelänglisch, bis zum Früenaiänglische Vokalwandel (1100–1500), s Früenaiänglisch (1500–1650), un s Naiänglisch.