D Ethik (altgriechisch ἠθική (ἐπιστήμη) ēthikē (epistēmē) „s sittlige (Verständnis)“, vo ἦθος ēthos „Charakter“ (drgege ἔθος: Gwoonhäit, Sitte, Bruuch)[1], vergliich latiinisch mos) isch äins vo de groosse Däilgebiet vo dr Filosofii und befasst sich mit dr Moral, bsundrigs drmit wie mi si cha begründe. Dr Cicero het as erste êthikê in dr Begriff philosophia moralis übersetzt, wo denn nöi gsi isch[2], und wo sitdäm in dr Filosofii uf Latiinisch brucht worde isch.
D Ethik – und d Diszipline, wo von ere abgläitet si, (z. B. Rächts-, Staats- und Sozialfilosofii) – bezäichnet mä au as „braktischi Filosofii“, wil si sich mit em menschlige Handle befasse (im Geegesatz zur „theoretische Filosofii“, wo d Logik, d Erkenntnistheorii und d Metafüsik as klassischi Diszipline drzue zelt wärde).
- ↑ Vgl. A Greek-English Lexicon 9. A. (1996), S. 480.766.
- ↑ Cicero: De fato 1; Moral, moralisch, Moralphilosophie. In: Historisches Wörterbuch der Philosophie. Bd. 6, S. 149.