Friedrich II. (HRR) | |
---|---|
Heilige Römische Kaiser, König vo Jerusalem und Sizilie | |
Regierigsziit | 1220 - 1250 |
Uf d Wält cho | 26. Dezember 1194 |
Geburtsort | Jesi, Marke, Italie |
Gstorbe | 13. Dezember 1250 |
Dodesort | Castel Fiorentino, Apulie, Italie |
Begrabe | Kathedrale vo Palermo |
Vorgänger | Otto IV |
Nochfolger | Heinrich VII. |
Verhürotet mit | Konstanze vo Aragon Jolanda vo Jerusalem Isabella vo Ängland Bianca Lancia (?) |
Dr Friedrich II. (* 26. Dezember 1194 z Jesi bi Ancona; † 13. Dezember 1250 z Castel Fiorentino bi Lucera) us em Huus vo de Staufer isch vo 1220 bis zu siim Dod dr römisch-dütsch Kaiser gsi. Er isch dr Sohn vom Kaiser Heinrich VI. und dr Konstanze vo Sizilie.
Zum erste Mol isch er 1196 uf Wunsch vo siim Vater, em Heinrich VI., zum Rex Romanorum gwehlt worde. Noch em Dod vom Heinrich het sich im Riich aber schliesslig dr Otto IV. us em Huuse vo de Welfe duregsetzt. Die ungwöhnligi Widerwahl zum König im Johr 1211 het em Friedrich dr Wäg zu de Königschrönige vo 1212 und 1215 gebnet. Sit em Dod vom Otto IV. im Johr 1218 isch er unagfochte, sit 1219 au vo de Welfe mit dr Übergab vo de Riichsinsignie offiziell as König anerkennt worde. 1220 isch er zum Kaiser krönt worde.
Dr Friedrich II., me het em au stupor mundi – s Stuune vo der Wält gsait, isch hochgebildet gsi und het mehreri Sproche beherrscht, under anderem agäblig Italiänisch, Französisch, Latiinisch, Griechisch, Mittelhochdütsch und Arabisch.[1] Er gältet allgemein as e Wunderwäse under de dütsche Herrscher vom Mittelalter und dr Jacob Burckhardt het en sogar as dr erst modärni Mensch uf eme Dron bezeichnet. Der Grund für die Iischetzig isch vor allem gsi, ass er brobiert het mit Mittel, wo deilwiis modärn amuete, s universale Kaisertum z behaupte. Mit siim Dod foot in dr modärne Gschichtsschriibig s so genannte Interregnum vo 1250 bis 1273 aa.