E Konziil (vo latiin. concilium „Root, Zsämmekumft“) oder e Sünoode (vo altgriechisch σύνοδος sýnodos „Dräffe‚ Zsämmekumft“) isch e Versammlig von ere Chille, wo uf ere mäistens die bischöflige Gwalte, Leere, Läitig und Häiligung besproche wärde.
Die latiinischi und griechischi Bezäichnig wärde in iirer ursprünglige Form mäistens sünonüüm verwändet. Spööter het sich in dr Westchille e Differenzierig entwigglet zwüschen em Konziil as Versammlig vo alle Bischöf von ere Chille (Zwäits Vatikaanischs Konziil, Partikulaarkonziil) und dr eender regionaal oder thematisch usgrichdete Sünoode (Würzburger Sünoode, Diözesaansünoode). In de nit-röömische Chille het mä von ere Ökumeenische Sünoode greedet, wenn si überregionaal gsi isch und (mögligst) alli Bischöf vo dr Christehäit umfasst het. In de slaawische Chille het sich die maskulini Form „dr Sünood“ duuregsetzt (Häilige Sünood).
E stimmberächdigte Däilnäämer wird as Konzilsvadder oder Sünodaale(r) bezäichnet.
Noch dr Theorii vom Konziliarismus chönne d Entschäidige vo de Konziil under bestimmte Vorussetzige die höggsti Autoridäät beaaspruche, und dr vorsitzendi Bischof oder Patriarch (z Room dr Bapst) muess e sonige Entschäid akzeptiere. As Bedingig drfüür gältet, ass s Konziil formaal korrekt iiberuefe isch und die ganzi Christehäit duet representiere.