Mit Labialisierig oder Rùndig meint mer in de Sproochwüsseschaft verschiidni Sache. Die hen gmeinsam, dass es debi ùm d Rùndig vo de Lippe goot, also dass d Lippe bi de Ussprooch vùmene Luut e rùndi Form aanämme.
- Mit Labialisierig als Sekundärartikulation meint mer, dass bimene Konsonant d Lippe grùndet sin, aber de Hauptartikulationsort neume andersch isch, zum Byspil imene Wort wie „guet“, wo s /g/ e labialisierts [g̊ʷ] isch.
- Mit Rùndig meint mer in de Foneetik meischt, wie d Lippe bi de Ussprooch vùmene Vokal grùndet oder gspreizt sin, also zum Byspil de Ùnterschid zwüsche eme „e“ ùn eme „ö“.
- Mit em Luutwandel Labialisierig meint mer, dass en Vokal, wo friener ohni Lipperùndig ussgsproche worde isch, sich mit de Zyt eso verändret het, dass mer en hüt mit grùndete Lippe usspricht. Zum Byspil im Senslerdütsche „i gǜbe“ für ‚i gibe‘.
 |
Die Syte isch ä Begriffsklärig zum Unterscheide vo verschidene Sache, Ort oder Persone, wo im Schriftdütsch s glych Wort derfir bruucht wird.
|
