Membranofoon (latiinisch-griechischs Kunstwort, „Fälldööner“) bezäichnet e Muusiginstrumänt, wo d Döön von ere Membraane erzügt wärde. Die Membraan cha e gspannti Dierhut si, au Pergamänt, e Blastikfolie, Babbiir oder äänligs. Für dass d Membraan duet dööne, muess mä si zum Schwinge bringe. Im Allgemäine schloot mä sä aa wie d Schlaagdrummle. Denn git s Riibdrummle, wo mä d Membraan mit eme Geegestand striicht, und z Indie Zupfdrummle, wo as Ektara bekannt si. Bim Kazoo und Mirliton wird d Membraan dur Aabloose in Schwingig gsetzt. Alli Arte vo Drummle zelle zu de Membranofoon.
Je noch däm wie s Membranofoon baut isch, entstoot wemm mä s aaschloot, e Doon mit eme dütlig höörbaare Grunddoon oder au en eender diffuses Gmisch vo verschiidnigste Frequänze. Zu de Instrumänt, wo mä vom Doon us sich guet cha achde, zelle d Pauke, s Boo-bam und d Tabla. S Boo-bam und d Tabla Tarang cha mä wil si us e Hufe Äinzelinstrumänt bestöön, bruuche zum Melodie schbiile.