Morfeem isch e Begriff us dr Wortleer. Morfeem si as die chliinste sproochlige Äinhäite definiert, won e Bedütig oder grammatischi Funkzioon häi.
Zum Bischbil isch s Wort Chinder us zwäi Morfeem ufbaut: {chind}{-er}; dodrbii isch {chind} dr Wortkärn mit dr Bedütig ‚e nid erwaggsnige Mensch‘ und {-er} isch d Ändig mit dr Funkzioon ‚Meerzaal‘, [Plural]. S Wort wälder, 〈Wäl·der〉 /'ʋæl.d̥ər/, cha ebefalls in zwäi Wortdäil iidäilt wärde: {wäld}{-er}. Dodrbii chunnt s Morfeem, wo dr Wortkärn usmacht, in zwäi verschiidene Forme vor, sogenannti Morf: {wald} und {wäld} für [Singular] bzw. [Plural].
E Morfeem het uf dr Site vom Inhalt immer e Bedütig oder grammatischi Funkzioon. Es cha uf dr Site vom Usdruck äntwääder immer in dr gliiche Form daargstellt wärde (vgl. „Chind“), oder aber au meereri Forme haa (vgl. „Wald – Wäld“ oder [Plural]: {-e, -er, -s, …}).