|
Dä Artikel behandlet s Oratorium as musikalischs Wärk. Für anderi Bedütige vom Begriff lueg do |
Oratorium (kirchenlat. oratorium = Bäthuus, von lat. orare = „bäte“) säit mä in dr musikalische Formeleer ere dramatische Verdoonig in meerere Däil von ere Handlig, wo mäistens gäistlig isch und wo uf meereri Persone, Chor und Orchester verdäilt isch. Es isch e dramatischi Komposizioon, wo e Gschicht verzelt, mit Handligselimänt dursetzt isch und konzertant ufgfüert wird im Geegesatz zur Opere, won e musikalischs Theaterstück isch.
Dr Begriff Oratorium läitet sich vom italiänische „oratorio“ beziehigswiis vom latiinische „oratorium“ ab, wo ursprünglig e Gebätssaal bezäichnet het. Das dütet uf d Aafäng vo dr Gattig aane, wo sich us musikalische Aadachte im römische Oratorium entwigglet het, wo nit liturgisch gsi si, und iire Naame vom Ort übernoo het, wo si entstande isch.
Im Italiänische, Spanische und Dütsche zum Bischbil häi dr Gebätssaal und die musikalischi Gattig dr gliich Naame. In mängge andere Sprooche isch das andersch: uf Änglisch zum Bischbil häisst dr Gebätssaal „oratory“ und uf Franzöösisch „oratoire“, für die musikalischi Gattig hingege brucht mä in in bäide Sprooche s italiänische „oratorio“.