SMS isch d Abchürzig vo Short Message Service (änglisch für Kurznachrichtendienst) und isch en Telekommunikationsdienst zum churzi Textnochrichte (sogenannti Churzmitteilige oder äbe SMS) z. B. mit em Natel z öberträge. Sind bin ere söttige Nochricht au Bildli, Fotene, Film- oder Tonuufnahme debii, so redt me vo MMS (Multimedia Messaging Service).
Dä Dienst isch zerst för de GSM-Mobilfunk entwicklet worden und isch hüt i verschidene Länder au im Festnetz als Festnetz-SMS verfüegbar. D Idee isch ursprünglich gsii, as es en Teil vom Signalisierigskanal sigi, wo zum Ruefuufbau brucht wird, damit mer cha Imfos öber Störige im GSM-Nezt a d Teilnehmer schicke. Es isch aafänglich es Näbeprodukt gsii und isch drum vilfach choschtelos aapote worde. Es hät sich aber mit de Johre zur gröschte Iinahmequelle vo de Netzbetriiber entwicklet.
De Konzeptvorschlag för en Churznochrichtedienst isch vom Friedhelm Hillebrand vo de damolige Dütsche Bundespost 1984 erarbeitet und im Februar 1985 i d GSM-Standardisierig iibrocht worde. De Hillebrand hät au d Längi uf 160 Zeiche festgleit, wil er festgstellt hegi, as praktisch alli Postcharte und Telex weniger as 160 Zeiche heged.[1]
Bis öpe 2012 sind d Zahle vo de verschickte SMS Johr för Johr gschtige, sithär sinked d Zahle wider. Dä Rückgang wörd begründet dur die zuenehmendi Verbreitig vo de sogenannte Smartphone. Mit däne cha me öber verschideni Internet-Nochrichteprogramm (wie z. B. WhatsApp oder Twitter) maischt choschtelos SMS-Dienst benutze.
Bim Schriibe vo SMS und andere Churznachrichte het sich en nöji Sproochpraxis ergää, wo sech chuum me an tradizionelli Regle haltet. Vil Lüüt schrybe doo lieber i dr Mundart weder i dr Standardsprooch. Die Schrybwys isch vo de Linguischte au scho gnöier agluegt worde, zum usefinde, wie bi dere d Wörter un d Symbol bruucht wärde und wie s mit der Syntax stoot.
- ↑ Maia Szalavitz: Three Myths About Cell Phones Time, Artikel vom 16. August 2012