Dr Begriff Schrift stoot in dr Semiotik für e Zäichesüsteem, wo mä mit em gschwätzti oder anders kodierti Informazioone cha ufbewaare und witergee. Früener isch si vo Hand gschriibe worde und nume (visuell) lääsbar oder (haptisch) erfassbar gsi, hüte cha Ufgschribnigs oder e Schriftstück au in ere Form vorligge, wo für Mensche nit diräkt nutzbar isch, und mä technischs Gräät brucht, zum s lääse, oder es sogar s Gräät sälber cha stüüre. Generell wird Schrift uf eme Drääger (z. B. Babbiir, digitali Spiicher) notiert (gschriibe oder uf en anderi Art uf e Drääger brocht) und bim Nütze dekodiert (abglääse, z. B. zum s gäistig ufznee oder zum e Gräät z stüüre).