Èn Stausee, vo allem z Öschterrych au Speicher benamst, isch èn künschtlich aaglaitè See, wo sich in èm Dal vor èm Abschperrbauwärk (das cha en Staumuèr odder en Staudamm sy) bildet.
Èn chlynè Stausee ohni stabili Temperadurschichtig wird au als Staubeggi oder Weiher bezeichnet.
Èn Stausee isch èn Deil von èrè Stauaalaag, woby es sich dödeby i dè Regel um è Dalschperri handlet. In geignetem Glände mit flache Flièßgewässerstreckène könnet Stauseè Uusmass bis meereri hundert Kilometer Längi erreichè. Im Bärgland und in Canyons sin au grossi Stauhöè un dômit Seedüèfè vo öppè 300 Metèr möglich.
Im Gegèsatz zuè nem natürlichè See ka dè Wasserschtand in èm Stausee wege dr Spycherbewürtschaftig stark schwankè. In beschtimmtè Fäll ka dè Stauraum au vollkommè leer gfaarè wörrè. Vobreitet wörred au natürlichi Seè durch è Stauweer i dè Spycherkapazidät erwiteret (z. B. dè Viktoriasee, wo mit Abschtand dr gröschtè Stausee vo dè Wält isch).
Stauseè wörred als Spycher für Spycherkraftwärk, bsunders Bumpspycherkraftwärk mit ere zuèsätzliche, künschtliche Rückschpysig vowendet, als Trinkwasserschtauseè odder für landwirtschaftliches Nutzwasser (Bewässerigsaalaagè). I dè Fischzucht wörred Stauseè als Fischweier gnutzt. Au Mülliweier ghöre zu dere Kategory. È neui Variantè vo Staubeggi sin d Wasserschpycher, welli für d Schneekanonè für dè Kunschtschnee in Skigebièt erschtellt wöred. Tùpischerwys liget selli Spycher nit im Dal, sondern höcher, un au emoll an èrè Bergflankè, well s Wasser sowiso villmoll zuègfüürt wörrè muè.
Èn Stausee, wo uff natürlichi Wys entschtandè isch, indem er sich z. B. vor nem Bärgschturz odder nem Lavaschtrom uffschtaut, wörd als Abdämmigssee benamst, bi dè Stauig durch è Glètscherzungè als Glètscherschtausee.