Swing

Swing bezäichnet e Stiilrichdig im Dschääs, wo iiri Wurzle in dr Zit vo de 1920er bis 1930er Joor in de USA het. Dört het sich us früenere Stiil wie em Dixieland und em Chicago Dschääs e nöiji Muusigrichdig uusebildet, wo populär worde isch wäge iirem volle Doon, und wil mä guet drzue het chönne danze. In dr Swingeera si sich s Entertainment und d Kunst am nöggste choo; dr Dschääs het Kompromiss gmacht, zum populär z wärde, und het doch sini Äigehäite bhaltet.[1]

S Count Basie Orchestra bim ene Ufdritt z Washington 1941.
Von lingg uf rächts: Count Basie, Ray Bauduc, Bob Haggart, Harry Edison, Herschel Evans, Eddie Miller, Lester Young, Matty Matlock, June Richmond und Bob Crosby
Fotografii vom William P. Gottlieb.

D Verbräitig vom Swing cha nid drennt wärde drvo ass d Big Band ufchoo si, wo vilmol wäge iirer Gröössi as Dschääsorchester bezäichnet worde si. Bis denn si Musikerformazione in dr Gröössi vo Trio bis Oktett d Reegle gsi und d Big Band isch en absoluts Novum gsi. Wäge dr Gröössi het sich au gänderet, wie musiziert worde isch, es isch aber au e bräiti Balette an nöije musikalische Mögligkäite entstande. As Imbegriff vom Swing gilt hüte d Big Band vom Pianist Count Basie.

  1. Zit. noch em W. Friedwald, S. 7.