Aerosmith

Aerosmith
Orixe Estaos Xuníos
Xéneru(os) hard rock, blues rock, Glam rock, rock and roll, heavy metal tradicional y heavy metal
Sellu discográficu Columbia Records, Geffen Records (es) Traducir, Interscope Records, Epic Records, Universal Music Group, Hollywood Records (es) Traducir, Sony Music Entertainment y Island Records
Miembros
Steven Tyler, Joe Perry, Tom Hamilton, Brad Whitford, Joey Kramer, Ray Tabano, Jimmy Crespo y Rick Dufay
Enllaces esternos
Sitiu web oficial https://www.aerosmith.com/
Discogs 48424
Facebook aerosmith
Twitter Aerosmith
IMDb nm0012613
[editar datos en Wikidata]

Aerosmith ye una banda d'Estaos Xuníos de hard rock.[1][2][3] Tamién conocíos como "Los mozos malos de Boston". El so soníu agresivamente rítmicu tien raigaños nel blues[1] y amás contribuyó a establecer el soníu del hard rock y heavy metal ente los años 1981 y 1990.[3][4][5][6] La banda formar en Boston, Massachusetts, en 1970.[7] El guitarrista Joe Perry y el baxista Tom Hamilton orixinalmente pertenecíen a una banda llamada Jam Band, darréu integráronse'l cantante Steven Tyler, el batería Joey Kramer, y el guitarrista Ray Tabano, y formaron Aerosmith. En 1971, Tabano sería reemplazáu por Brad Whitford, y a partir d'esi momentu'l grupu empezaría a ser conocíu en Boston.

La banda robló contratu con Columbia Records en 1972 y llanzó una serie d'álbumes que fueron certificaos multiplatín, empezando col so álbum debú homónimu. En 1975, la banda consolidar col álbum Toys in the Attic, y col so siguiente álbum Rocks de 1976, encimentaría'l so estatus de super estrelles de hard rock.[8] Pa finales de la década de los 70, seríen una de les bandes más populares de hard rock en tol mundu, consiguiendo collechar un gran númberu de siguidores, a los que de cutiu se -yos llama "Blue Army".[9] Sicasí, l'adicción a les drogues y los conflictos internos que se fixeron sentir na banda daríen como resultáu les salíes de Perry y Whitford en 1979 y 1981, respeutivamente. Seríen sustituyíos por Jimmy Crespo y Rick Dufay.[1] La banda nun tendría ésitu ente 1980 y 1984, llanzando solamente un álbum, Rock in a Hard Place, que sería discu d'oru, pero non al altor de los sos ésitos anteriores.

Anque Perry y Whitford tornaron en 1984 y la banda robló un contratu de grabación con Geffen Records, nun sería hasta'l llanzamientu en 1987 del álbum Permanent Vacation en que la banda recuperaría'l nivel de popularidá qu'esperimentara na década de 1970.[10] A lo llargo de les décades del 80 y 90, la banda llograría dellos ésitos y ganaría numberosos premios musicales colos álbumes Pump (1989), Get a Grip (1993), y Nine Lives (1997). El so regresu foi descritu como unu de los momentos más importantes y espectaculares de la historia del rock and roll.[3][1] Dempués de 46 años de dar conciertos, la banda va faer una xira de despidida en 2017.[11]

Aerosmith ye una de les bandes con mayor númberu de ventes de tolos tiempos,[12] vendieron más de 200 millones d'álbumes en tol mundu,[13] incluyendo 66,5 millones d'álbumes solamente nos Estaos Xuníos.[12] Tamién tienen el récor de ser el grupu estauxunidense con mayor númberu de discos d'oru y platino. La banda consiguió 21 entraes al Top 40 del Billboard Hot 100,[14] nueve números unu nel Mainstream Rock Tracks, cuatro premios Grammy, y diez MTV Video Music Awards. Fueron incluyíos nel Salón de la Fama del Rock nel 2001, y en 2005 fueron clasificaos nᵘ 57 na llista de los 100 meyores artistes de tolos tiempos de la revista Rolling Stone.[15]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 «Aerosmith: Biography: Rolling Stone» (inglés). Rolling Stone. Archiváu dende l'orixinal, el 2015-03-30. Consultáu'l 14 de marzu de 2010.
  2. «Aerosmith» (inglés). Rock and Roll Hall of Fame + Museum=. Archiváu dende l'orixinal, el 17 de xineru de 2010. Consultáu'l 18 de marzu de 2010.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Aerosmith Biography» (inglés). Stephen Thomas Erlewine. Allmusic. Consultáu'l 14 de marzu de 2010.
  4. «Aerosmith & KISS will be performing at the Tweeter Center on September 26, 2003.» (inglés). Darryl Cater. ChicagoGigs.com. Archiváu dende l'orixinal, el 28 de xunu de 2008. Consultáu'l 12 d'abril de 2008.
  5. «Aerosmith: Get A Grip: Music Reviews: Rolling Stone» (inglés). Mark Coleman. Rolling Stone. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-07-13. Consultáu'l 31 de marzu de 2008.
  6. «allmusic — Pop-Metal» (inglés). Allmusic. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-02-05. Consultáu'l 12 d'abril de 2008.
  7. «Aerosmith» (inglés). Encyclopædia Britannica (2011). Consultáu'l 2 d'ochobre de 2011. «Aerosmith, American heavy metal band»
  8. «Aerosmith Just Keeps On Rockin'» (inglés). Articlecity.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-07-07. Consultáu'l 6 d'abril de 2008.
  9. Davis 1997, p. 239
  10. «Aerosmith — Full Biography» (inglés). The New York Times. Consultáu'l 6 d'abril de 2008.
  11. «AEROSMITH Is Calling It Quits: “It's Time”, Steven Tyler Says» (de xunu de 2016). Consultáu'l 1 d'ochobre de 2016.
  12. 12,0 12,1 «Top Selling Artists» (inglés). Recording Industry Association of America (RIAA.com).
  13. «New Aerosmith 'Guitar Hero' game» (inglés). Larry McShane. New York Daily News. Consultáu'l 31 de marzu de 2008.
  14. «Aerosmith Chart Positions — Singles» (inglés). Allmusic. Consultáu'l 1 d'abril de 2008.
  15. «The Immortals — The Greatest Artists of All Time: 57) Aerosmith» (inglés). Rolling Stone. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-10-01. Consultáu'l 25 de marzu de 2008.