Ernest Orlando Lawrence (8 d'agostu de 1901, Canton (es) – 27 d'agostu de 1958, Palo Alto)[16] foi un químicu nuclear d'Estaos Xuníos conocíu sobremanera pola invención, usu y meyora del ciclotrón, y pol so trabayu posterior na separación isotópica del uraniu mientres el Proyeutu Manhattan. Fundó'l Llaboratoriu Nacional Lawrence Berkeley y el Llaboratoriu Nacional Lawrence Livermore. En 1939, concedióse-y el Premiu Nobel de Física poles sos investigaciones.
Graduáu de la Universidá de Dakota del Sur y de la Universidá de Minnesota, llogró un doctoráu en física na Universidá Yale en 1925. En 1928, foi contratáu como profesor acomuñáu de física na Universidá de California, convirtiéndose nel docente a tiempu completu más nuevu mientres los siguientes dos años. Una tarde na so biblioteca, taba intrigado pol diagrama d'un acelerador que producía partícules d'alta enerxía. Contempló cómo podría faelo más compactu y tuvo la idea de construyir una cámara d'aceleración circular ente los polos d'un electroimán. La resultancia foi'l primer ciclotrón.
Nos siguientes años, construyó una serie de ciclotrones cada vegada más grandes y costosos. El so Llaboratoriu de Radiación (Radiation Laboratory) convertir en departamentu d'investigaciones de la Universidá de California en 1936, con Lawrence como'l so direutor. Amás del usu del ciclotrón na física, tamién sofitó'l so usu na investigación sobre los usos médicos de los radioisótopos. Mientres la Segunda Guerra Mundial, desenvolvió la separación isotópica electromagnética nel Llaboratoriu de Radiación. Utilizó dispositivos conocíos como calutrones, un híbridu ente un espectrómetru de mases estándar y el ciclotrón. Planió la construcción d'una enorme planta de separación electromagnética n'Oak Ridge, que aportó a conocida como «Y-12». El procesu de separación isotópica electromagnética yera ineficiente, pero funcionó.
Dempués de la guerra, participó na campaña pol patrociniu gubernamental d'importantes programes científicos, y foi defensor de la «gran ciencia» (Big Science), que rique maquinaria de mayor tamañu y una inversión cuantiosa. Sofitó firmemente la campaña d'Edward Teller pa un segundu llaboratoriu d'armes nucleares, que Lawrence emplazó en Livermore. Dempués de la so muerte, los Rexentes de la Universidá de California renombraron el Llaboratoriu de Radiación de la Universidá de California en Livermore y el Llaboratoriu de Radiación de la Universidá de California en Berkeley y como «Llaboratoriu Nacional Lawrence Livermore» y «Llaboratoriu Nacional Lawrence Berkeley», respeutivamente, como homenaxe al científicu. L'elementu químicu númberu 103 recibe'l nome de lawrencio nel so honor.