español y castellano | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Faláu en | |||||||||||
Faláu en | España, Andorra, Arxentina, Belize, Bolivia, Chile, Colombia, Costa Rica, Cuba, República Dominicana, Ecuador, El Salvador, Guinea Ecuatorial, Xibraltar, Guatemala, Hondures, Méxicu, Nicaragua, Panamá, Paraguái, Perú, Estaos Xuníos, Uruguái, Venezuela, República Árabe Saḥariana Democrática, Aruba y Filipines | ||||||||||
Númberu de falantes | |||||||||||
| |||||||||||
Datos | |||||||||||
Familia | Subgrupo Castellano (es) y Grupu Ibero-Occidental | ||||||||||
Estáu de vulnerabilidá | 1 seguru | ||||||||||
Sistema d'escritura | alfabetu llatín | ||||||||||
Reguláu por | Asociación d'Academies de la Llingua Española | ||||||||||
Códigos | |||||||||||
ISO 639-1 | es | ||||||||||
ISO 639-2 | spa | ||||||||||
ISO 639-3 | spa | ||||||||||
El castellanu, castellán o español ye un idioma indoeuropéu, nacíu al norte de Burgos, nos territorios llamaos Castiella alredor del sieglu IX.
Influyíu fondamente pol vascu que-y dio'l so sistema vocálicu, y fízo-y desaniciar la f- inicial llatina na mayor parte de les pallabres.
Espardióse hacia'l sur cola Reconquista y cola conversión de Castiella nel reinu con más puxu de los cristianos, impúnxose como llingua de la población na mayor parte de lo que dempués sería España.
La conquista d'América fizo qu'anguaño seya la tercer llingua más falada del mundu xunto al chinu, ya inglés (dependiendo de les fontes), con unos 478 millones de falantes como idioma maternu.