La República de Nauru[9] (en nauruanu, Naoero; n'inglés, Republic of Nauru), ye un estáu de Micronesia, allugáu nel océanu Pacíficu central, qu'abarca una sola islla xusto al sur del ecuador. Llenda al norte colos Estaos Federaos de Micronesia, al este con Kiribati, al sur coles Islles Salomón y al oeste con Papúa Nueva Guinea. A 4.000 km al suroeste alcuéntrase Australia. Ye un atolón de forma oval, eleváu, escarpáu nes sos orielles marines y con areñoses sableres intercalaes con dunes coralines na so oriella interior, y con una superficie de 21,3 km².
Poblada por tribus micronesies y polinesies, Nauru foi reclamada y anexonada como una colonia más pol Imperiu alemán a finales del sieglu XIX. Tres la derrota alemana na Primer Guerra Mundial, Nauru conviértese nun protectoráu de la Sociedá de Naciones alministráu per Australia, Nueva Zelanda y el Reinu Xuníu. Darréu, mientres la Segunda Guerra Mundial, Nauru foi ocupada por tropes xaponeses, quien ganaron terrén en numberosos archipiélagos del Pacíficu. Tres el fin de la guerra y la espulsión del xaponeses de la islla, Nauru volvió constituyise nun protectoráu hasta qu'algamó la independencia d'Australia en 1968.
Gran parte de la so prosperidá deber a la esplotación de los depósitos de fosfatu que s'atopen na islla y que'l so orixe ye aldericáu: podríen ser depósitos de guanu acumulaos mientres miles d'años o podríen ser d'orixe marín. El fosfatu utilízase como fertilizante y la mayoría del producíu na islla ye esportáu a Australia. Cola cercana estinción de les reserves de fosfatu, Nauru fai frente a un futuru económicu pocu claru y abondo inciertu. Parte de la riqueza llograda cola esplotación d'esti recursu foi asitiada como fideicomiso pal futuru. N'atropando hasta 2000 millones de dólares d'Estaos Xuníos, la mala calidá de les inversiones escoyíes y el so usu pa completar presupuestos deficitarios añu tres d'añu fixo amenorgar los aforros, y en 2004 el restante foi vendíu p'atayar la so delda esterna. Sicasí, pa intentar desaniciar dicha situación, Nauru acoyó un centru de detención de refuxaos ente 2001 y 2008 en cuenta de ayuda económica d'Australia, nación encargada de supervisar diches instalaciones.
A pesar de la so ínfima población, que nun devasó los 10 000 habitantes hasta 2011, Nauru foi gobernada dende la so independencia en 1968 por 16 presidentes en nin más nin menos que 30 mandatos, llegando a dase'l casu de Bernard Dowiyogo con siete mandatos. Pela so parte, Frederick Pitcher ye'l presidente que menos tiempu llegó a gobernar. N'efeutu, el so mandatu enllargóse mientres namái cinco díes en payares de 2011. Per años, 2003 foi'l más inestable, una y bones el pequeñu país oceánicu llegó a ver cinco presidentes y seis mandato, por cuenta de que René Harris presidió'l país los primeres y últimos díes del añu. Tamién cabo destacar que Nauru ye l'estáu soberanu más pequeñu d'Oceanía y el terceru más pequeñu del mundu, namái superáu por El Vaticanu y Mónacu. Coles mesmes, Nauru ye la segunda nación miembru plenu de Naciones Xuníes con menor superficie del planeta.
Como otru datu interesante, la República de Nauru, dende'l so debú n'Atlanta 1996, ye'l país soberanu menos pobláu de toos aquellos que compiten de forma habitual nos Xuegos Olímpicos.