| Polinesia | |
|---|---|
| Alministración | |
| Tipu d'entidá | rexón xeográfica |
| Xeografía | |
| Coordenaes | 16°51′11″S 148°24′19″E / 16.852961°S 148.40522°E |
 | |
| Demografía | |
| Población | 2 228 747 hab. |
 | |
La Polinesia[1] (del griegu πολύς polys "munches" y νῆσος nēsos "islla"), nomada en francés Polynésie, en samoanu Polenisia y en maorí Poronēhia o Poronihia ye una subrexón d'Oceanía, formada por un conxuntu de más de milenta islles asitiaes nel centru y nel sur del Océanu Pacíficu. La Polinesia forma un triángulu, con vértices en Ḥawai, Nueva Zelanda y la islla de Pascua. Les islles de Samoa, Tonga y la Polinesia Francesa constituyen les principales islles. Los indíxenes qu'habiten estes islles son nomaos polinesios, y comparten dellos rasgos culturales y creyencies comunes. Tienen, históricamente, una llarga tradición de ser bonos navegantes, y d'usar les estrelles pa guiase na mar de nueche.
El términu Polinesia foi usáu por primer vegada en 1756 por un escritor francés nomáu Charles de Brosses, que lu aplicó inicialmente al conxuntu de toles islles d'Oceanía. Jules Dumont d'Urville, demientres una conferencia na Sociedá Xeográfica de París en 1831, propunxo un usu más restrinxíu del términu. Históricamente les islles del Mar del Sur yeren conocíes como Islles del Mar del Sur, pese a que Ḥawai asítiase nel Pacíficu Norte. Dafechu, ye'l vértice superior del triángulu polinésicu, col qu'aveza a definise l'espaciu polinésicu.
- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: polinesiu, -a, -o