| ||||
|---|---|---|---|---|
| estáu desapaecíu | ||||
 | ||||
| Alministración | ||||
| Capital | Kiev (de 882 a 1240) | |||
| Forma de gobiernu | monarquía | |||
| Llingües oficiales | antiguu eslavu oriental | |||
| Relixón oficial |
paganismo eslavo (es)  , cristianismu y cristianismu ortodoxu | |||
| Xeografía | ||||
| Coordenaes | 50°27′00″N 30°31′30″E / 50.45°N 30.525°E | |||
 | ||||
| Superficie | 1330000 km² | |||
| Demografía | ||||
| Población | 5 400 000 hab. (1000 (Gregorianu)) | |||
| Densidá | 4,06 hab/km² | |||
| Economía | ||||
| Moneda |
kuna (en) , grivna (en) y nogata (en) | |||
 | ||||
La Rus de Kiev ((en Ucraín: Київська Русь, romanización: Kyïvska Rush), (en rusu: Киевская Русь, romanización: Kíevskaya Rus)) o l'estáu eslavu antiguu foi una federación de tribus eslaves orientales[1] dende finales del sieglu IX hasta mediaos del sieglu XIII,[2] sol reináu de la dinastía Rúrika. Los pueblos modernos de Bielorrusia, Ucraína y Rusia reivindiquen a la Rus de Kiev como l'orixe del so legáu cultural.[3] Algamó la so mayor estensión a mediaos del sieglu XI, yá que s'estendía dende'l mar Bálticu nel norte hasta'l mar Negru nel sur, y dende les cabeceres del Vístula nel oeste hasta la península de Tamán nel este,[4][5] xuniendo la mayoría de les tribus eslaves orientales.[1]
La Rus de Kiev empezó col reináu del príncipe Oleg (r. 882–912), quien estendió'l so control de Nóvgorod la Grande al valle del ríu Dniéper col fin de protexer el comerciu de les incursiones jázaras nel este y treslladó la so capital a la más estratéxica Kiev.[1] Sviatoslav I (?-972) consiguió la primera gran espansión del control territorial de la Rus de Kiev. Vladimiro el Grande (980–1015) introdució la Cristiandá col so propiu bautismu y, por decretu, a tolos habitantes de Kiev y más allá. La Rus de Kiev algamó la so mayor estensión baxu Yaroslav I (1019–1054); los sos fíos prepararon y publicaron el primer códigu llegal escritu, la Xusticia de la Rus (Rúskaya Pravda), pocu dempués de la so muerte.[6]
El cayente del Estáu empezó a finales del sieglu XI y mientres el sieglu XII, desintegrándose en dellos poderes rexonales rivales.[7] Debilitóse entá más por factores económicos, tales como'l colapsu de los llazos comerciales de la Rus con Bizanciu por cuenta de la decadencia de Constantinopla[8] y el subsiguiente amenorgamientu de les rutes comerciales nel so territoriu. L'Estáu cayó finalmente cola invasión mongola de 1240.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 John Channon & Robert Hudson, Penguin Historical Atlas of Russia (Penguin, 1995), p.16.
- ↑ Kievan Rus, Encyclopædia Britannica Online.
- ↑ Plokhy, Serhii (2006). The Origins of the Slavic Nations: Premodern Identities in Russia, Ukraine, and Belarus. New York: Cambridge University Press, páx. 10–15. ISBN 978-0-521-86403-9. Consultáu'l 27 d'abril de 2010. «For all the salient differences between these three post-Soviet nations, they have much in common when it comes to their culture and history, which goes back to Kievan Rus', the medieval East Slavic state based in the capital of present-day Ukraine.»
- ↑ Kyivan Rus', Encyclopedia of Ukraine, vol. 2 (1988), Canadian Institute of Ukrainian Studies.
- ↑ See Historical map of Kievan Rus' from 980 to 1054.
- ↑ Bushkovitch, Paul. A Concise History of Russia. Cambridge University Press. 2011.
- ↑ Paul Robert Magocsi, Historical Atlas of East Central Europe (1993), p.15.
- ↑ «Civilization in Eastern Europe Byzantium and Orthodox Europe». Archiváu dende l'orixinal, el 22 de xineru de 2010.