Israfil Israfilov

Israfil Israfilov
Other name(s)Israfil bey Muhammed
Israfil bey Israfilbeyli
Born(1892-07-05)July 5, 1892, or (1893-01-25)January 25, 1893
Seyfəli, Elizavetpol uezd, Elizavetpol Governorate, Russian Empire
Died1946(1946-00-00) (aged 52–53)
Baku, Azerbaijan SSR, USSR
Cause of deathExecution by shooting
Allegiance Russian Empire
ADR
Republic of Poland
Nazi Germany
Service / branch Wehrmacht
Schutzstaffel
Years of service1913–1945
Rank Captain
Polkovnik
SS-Standartenführer
Battles / warsWorld War I
Mughan clashes
Battle of Baku
Ganja revolt
World War II

Israfil Israfilov (Azerbaijani: İsrafil İsrafilov;[1] Russian: Исрафил Исрафилов),[2] Israfil Muhammed bey (Polish: Israfił Muhamed bey, Muchamed Israfił-Bey),[3][4] or in short Israfil-Bey[5] (1892, or 1893 — 1946) was Russian, Azerbaijani and Polish military officer, Standartenführer of the Waffen-SS.

  1. ^ Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Ensiklopediyası (PDF) (in Azerbaijani). Vol. 2. Baku: Lider. 2005. p. 65.
  2. ^ "Исрафилов Исрафил Мамедович". ria1914.info. Офицеры РИА.
  3. ^ Kowalski, Zdzisław G. (2001). "Najliczniejsza mniejszość. Gruzini, Azerowie i inni przedstawiciele narodów Kaukazu w Wojsku Polskim w okresie międzywojennym". Mniejszości narodowe i wyznaniowe w siłach zbrojnych Drugiej Rzeczypospolitej 1918-1939 (zbiornik) (in Polish). Toruń: 181. ISBN 83-231-1398-X. Trudno bowiem zaliczyć do Gruzinów z krwi i kości oficerów noszących takie np. nazwiska, jak por. Jedygarow Izrafił bek, por. Jedygarow Arcził bek, por. Melik Somchjanc czy ppor. Aleksander Głowacki — którzy w oryginalnych dokumentach wojskowych i opracowaniach byli wykazywani jako Gruzini. Drugą pod względem liczby oficerów kontraktowych grupę tworzyli Azerowie. Najstarszy wiekiem i stopniem był płk Kuli Chan Chojszi-Hussein (używający niekiedy zrusyfikowanego nazwiska Chan Chojski). Po jego odejściu ze służby w 1931 roku, przywódcą nielicznej grupy Azerów został ppłk Dżangir Kazum bek. Najdłużej z Azerów w Wojsku Polskim służył absolwent Wyższej Szkoły Wojennej z 1932 roku, ppłk Jedigar Veli bek. Małą kolonię azerską w Wojsku Polskim tworzyli ponadto: rtm. Israfił Muhamed bey, ppor. Mehmed Zade Hamid bek, por. Safar Ogły Kazim bek i por. Murgajew Umar bek.
  4. ^ Kazimova, Shahla (2021). Azerbejdżański prometeizm. Działalność polityczna i publicystyczna Mehemmeda Emina Resulzadego. Biblioteca Europae Orientalis (in Polish). Vol. 15. Warszawa: Studium Europy Wschodniej UW, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. pp. 222, 305, 306. ISBN 978-83-61325-95-6.
  5. ^ Munoz 2001, p. 173.