Beta zarra

Alfa nurlanishi geliy yadrolaridan iborat va ularni qog'oz varag'i bilan osongina to'xtatish mumkin. Elektronlar yoki pozitronlardan tashkil topgan beta nurlanishi yupqa alyuminiy plastinka bilan to'xtatiladi, lekin gamma nurlanishi qo'rg'oshin yoki beton kabi zich material bilan himoya qilishni talab qiladi. [1]

Beta-zarracha, beta-nur yoki beta-nurlanish (belgilanishi β) beta-parchalanish jarayonida atom yadrosining radioaktiv parchalanishi natijasida chiqariladigan yuqori energiyali, yuqori tezlikdagi elektron yoki pozitrondir. Beta-yemirilishning ikkita shakli mavjud boʻlib, ular mos ravishda elektron va pozitron hosil qiluvchi β− yemirilish va β+ yemirilishdir.[2]

Energiyasi 0,5 MeV boʻlgan beta zarralar havoda bir metrga yaqin masofaga bora oladi va bu masofa zarracha energiyasiga bogʻliq.

Beta zarralar ionlashtiruvchi nurlanishning bir turi boʻlib, radiatsiyadan himoya qilish maqsadida gamma nurlaridan koʻra koʻproq ionlashtiruvchi, lekin alfa zarrachalariga qaraganda kamroq ionlashtiruvchi hisoblanadi. Ionlashtiruvchi taʼsir qanchalik yuqori boʻlsa, tirik toʻqimalarga shunchalik katta zarar yetkaziladi, ammo nurlanishning kirib borish masofasi ham shunchalik qisqa boʻladi.

  1. ↑ „Radiation Basics“. United States Nuclear Regulatory Com (2017-yil 2-oktyabr).
  2. ↑ Lawrence Berkeley National Laboratory. „Beta Decay“. Nuclear Wall Chart. United States Department of Energy (9-avgust 2000-yil). 2016-yil 3-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 17-yanvar 2016-yil.