Ismoil, Izmail[1], Ishmael (Ibroniycha yִshְׁmָעֵāl yishmaʼel, yišmāʻēl ishmael; yunoncha Ismākhl — Ismaēl; lot. Ismael; arabcha ạ̥smạʿyl — „Xudo eshitsin“) Ibrohimning toʻngʻich oʻgʻli, Muqaddas Kitobda, qul Agari[2] tomonidan tilga olingan.
Faran choʻliga onasi bilan olib tashlangan Ibtido kitobiga koʻra, u erkinlikda oʻsgan, misrlik ayolga[3] uylangan (boshqa manbalarga koʻra, jurxumitkada)[4] va undan oʻn ikki oʻgʻil[5] dunyoga kelgan, Kanʼon va Misr (Sinay yarim oroli) oʻrtasida joylashgan choʻlni egallagan badaviylarning kichik qabilalarining ajdodlari boʻlgan. Ismoilning yagona qizi Isovga turmushga chiqqan Vasemafa edi[6].
Iosif Flaviyning aytishicha, Ismoil avlodlari Furotdan Nabateya[7] deb nomlangan qizil dengizgacha butun hududni toʻldirishgan. Mahalliy arablar oʻz kelib chiqishini Ismoilga, hatto Muhammadning nasl-nasabiga qaytarishdi[8]. Islomda Ismoilga mos keladi.
Shuningdek, Muqaddas kitob isroilliklarni madianitlar bilan taqqoslaydi.