Ismoil (Injil)

Ismoil, Izmail[1], Ishmael (Ibroniycha yִshְׁmָעֵāl‏‎ yishmaʼel, yišmāʻēl ishmael; yunoncha Ismākhl — Ismaēl; lot. Ismael; arabcha ạ̥smạʿyl‎ — „Xudo eshitsin“) Ibrohimning toʻngʻich oʻgʻli, Muqaddas Kitobda, qul Agari[2] tomonidan tilga olingan.

Faran choʻliga onasi bilan olib tashlangan Ibtido kitobiga koʻra, u erkinlikda oʻsgan, misrlik ayolga[3] uylangan (boshqa manbalarga koʻra, jurxumitkada)[4] va undan oʻn ikki oʻgʻil[5] dunyoga kelgan, Kanʼon va Misr (Sinay yarim oroli) oʻrtasida joylashgan choʻlni egallagan badaviylarning kichik qabilalarining ajdodlari boʻlgan. Ismoilning yagona qizi Isovga turmushga chiqqan Vasemafa edi[6].

Iosif Flaviyning aytishicha, Ismoil avlodlari Furotdan Nabateya[7] deb nomlangan qizil dengizgacha butun hududni toʻldirishgan. Mahalliy arablar oʻz kelib chiqishini Ismoilga, hatto Muhammadning nasl-nasabiga qaytarishdi[8]. Islomda Ismoilga mos keladi.

Shuningdek, Muqaddas kitob isroilliklarni madianitlar bilan taqqoslaydi.

  1. Быт. 16:3
  2. 15 // Книга Бытия (др.-евр.)
  3. Быт. 21:21
  4. Лопухин А. П. Агарь // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
  5. Быт. 25:13-15
  6. Али-заде А. А. Хаджар // Исламский энциклопедический словарь. — М. : Ансар, 2007. — С. 827. — ISBN 978-5-98443-025-8. (CC BY-SA 3.0)
  7. Измаил, в Библии // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
  8. Георгий Константинович Властов, Священная летопись. Том первый Архивная копия от 26 сентября 2019 на Wayback Machine, Глава 19, Быт. 21:21