Kaklik — qirgʻovulsimonlar oilasiga mansub qush. Ogʻirligi 370–770 g. Rangi yashaydigan joyiga mos boʻladi. Tumshugʻi, oyoqlari qizil. Narining oyogʻida kichkina toʻmtoq pixi bor. Janubiy Yevropada, Kichik, Oʻrta va Markaziy Osiyoda tarqalgan. Qrimda yoʻqolib ketgan edi, hozir qaytadan iqlimlashtirilmoqda. Oʻrta Osiyo togʻlarida, togʻ yon bagʻirlarida oʻtroq yashaydi. Juda hushyor, tez yuguradi, lekin uzoq masofaga ucholmaydi. Togʻlarda yashashga moslashgan. Kaklik – monogam qush. Martda urchiy boshlaydi. Uyasini toshlar, butalar, oʻtlar ostiga quradi. 6–24 tuxum qoʻyadi. Joʻjasi tuxumdan 20 kunda chiqadi va ertasigayoq ota-onasiga ergashib yuradi. Oʻsimliklarning kurtagi, barglari, don va urugʻlari, hasharotlar, ularning lichinkalari bilan oziqlanadi. Goʻshti juda mazali, ovlanadi. Dekorativ sayroqi qush sifatida toʻrqafasda boqiladi[1].
Koʻpayish davrida kaklik 10 va undan koʻp (50 tagacha) qushlardan iborat mayda kovaklarda uchraydi. Yozda kakliklar juft boʻlib koʻpayishadi. Qishda ular vodiylarga tushib, dalalarda oziqlanadilar. Ular kunduzi va kechqurun shovqin koʻtarishadi. Baland ovozda ular yaqinlariga signal berishadi. Signal turlariga qarab bir nechta turlari qayd etilgan. Eng keng tarqalgan signal – bu „javob signali“ boʻlib, u ijro etilganda qushlarning javobini keltirib chiqaradi. Bezovta qilinganda, u uchishdan koʻra yugurishni afzal koʻradi, agar kerak boʻlsa, u qisqa masofaga tez-tez dumaloq qanotlarda qiyalikdan pastga uchadi va tushgandan soʻng darhol signal ovoz beradi[2]. Yosh kakliklar oʻsib ulgʻaygan sari va birinchi marta parvoz qilishdan oldin ular kattalar parvoziga oʻtish uchun qanot yordamida egilishdan foydalanadilar. Bu xatti-harakat bir nechta qush turlarida uchraydi, lekin qushlarning parvozi evolyutsiyasini tushuntirish uchun namuna sifatida kaklik joʻjalarida keng oʻrganilgan[3][4][5][6]. Kaklik ozuqa sifatida turli xil urugʻlarni va baʼzi hasharotlar bilan oziqlanadi. Bundan tashqari, mayda toshlarni ham yutadi. Kashmirda Eragrostis turlarining urugʻlari ayniqsa ularning ozuqasida ustunlik qilgan AQShda esa Bromus tectorum ni afzal koʻrishadi. Bu nom onomatopoeik boʻlib, sanskrit tilida kaklik haqida eslatib oʻtiladi, shimoliy Hindistondan Markandeya Puranaga (milodiy 250–500 yillar) borib taqaladi[7][8]. Shimoliy Hindiston va Pokiston madaniyatida, shuningdek, hind mifologiyasida Kaklik (Chakor deb ataladi) baʼzan shiddatli va koʻpincha javobsiz sevgini anglatadi[9]. Aytishlaricha, Oyga oshiq boʻlib, doimo unga qarab turaveradi[10]. Koʻpayish davrida oʻzlarining shafqatsiz xatti-harakatlari tufayli ular baʼzi hududlarda jangovar qushlar sifatida saqlanadi.