Mehmed IV | |
Usmonlilar imperiyasi podshohi | |
Hukmronligining boshlanishi: | 1648 |
---|---|
Hukmronligining tugashi: | 1687 |
Oʻtmishdosh: | Ibrohim I |
Voris: | Sulaymon II |
Tugʻilgan sanasi: | 2-yanvar 1642-yil |
Tugʻilgan joyi: | Istanbul, Usmonlilar imperiyasi |
Vafot sanasi: | 1-iyun 1693-yil (51 yoshda) |
Vafot joyi: | Edirne |
Turmush oʻrtogʻi: | Rabia Gulnush Sulton Afife Hotun Siyovush Hotun Gülbeyaz Hotun |
Mehmed IV (usmonli turkcha: محمد رابع; turkcha: IV. Mehmed ; 1642-yil 2-yanvar – 1693-yil 6-yanvar), Ovchi Mehmed (turkcha: Avcı Mehmed nomi bilan ham tanilgan) – 1648-yildan 1687-yilgacha Usmonli imperiyasining sultoni boʻlgan. U taxtga olti yoshida otasi toʻntarish natijasida agʻdarilganidan soʻng kelgan. Mehmed Usmonlilar tarixida Sulaymondan keyin eng uzoq hukmronlik qilgan ikkinchi sultonga aylandi[1]. Uning hukmronligining dastlabki va oxirgi yillari harbiy magʻlubiyat va siyosiy beqarorlik bilan tavsiflangan boʻlsa, keyingi yillarida Koʻprülü davri bilan bogʻliq boʻlgan imperiyaning boyligini qayta tiklashni nazorat qildi[2]. Mehmed IV zamondoshlari tomonidan ayniqsa taqvodor hukmdor sifatida tanilgan va oʻzining uzoq hukmronligi davrida amalga oshirilgan koʻplab istilolari uchun „muqaddas jangchi“ deb atalgan[3].
Mehmed IV hukmronligi davrida imperiya Yevropada hududiy kengayish choʻqqisiga chiqdi. U yoshligidanoq ovga qiziqib qolgan, buning uchun uni „Ovchi“ deb atashadi[4]. 1687-yilda Mehmed Muqaddas Liganing davom etayotgan urushi natijasida askarlar tomonidan agʻdarildi. Keyinchalik Edirnaga surgun qilindi. 1693-yilda vafot etdi[4].