1st Infantry Regiment (Thailand)

1st Infantry Regiment, King's Close Bodyguard
กรมทหารราบที่ ๑ มหาดเล็กราชวัลลภรักษาพระองค์
Rajawallop insignia, the official emblem of the 1st Infantry Regiment, King's Close Bodyguard
Active1859 – 2019
Country Thailand
Branch Royal Thai Army
TypeRoyal guard
RoleAnti-tank warfare
Artillery observer
Bomb disposal
Close-quarters battle
Counterinsurgency
Counterintelligence
Conventional warfare
Covert operation
Crowd control
Executive protection
Force protection
HUMINT
Intelligence assessment
Jungle warfare
Marching
Patrolling
Raiding
Reconnaissance
Tactical emergency medical services
Urban warfare
Size3 Battalion
Part of
Garrison/HQPhaya Thai District, Bangkok
Nickname(s)
  • Mahat Lek Rajawallop
    (มหาดเล็กราชวัลลภ, King's close bodyguards)
  • Thahan Song Lo
    (ทหารสองโหล, Two-Dozen soldiers)
  • Mahat Lek Lai Ka
    (มหาดเล็กไล่กา, Scarecrow Corps)
ColorsRedWhite
MarchRoyal Guards March
(มาร์ชราชวัลลภ, March Raja Vallobh)
Engagements
Decorations
Bravery Medal (2nd Battalion)[1]


King Rama VIII Royal Cypher Medal, 1st Class[2]


King Rama IX Royal Cypher Medal, 1st Class[3]
Websitewww.1stinfantryreg.in.th
Insignia
Unit colours

The 1st Infantry Regiment, King's Close Bodyguard (Thai: กรมทหารราบที่ 1 มหาดเล็กราชวัลลภรักษาพระองค์) (ร.1 ทม.รอ.) is a King's Guard regiment under the 1st Division, King's Guard of the Royal Thai Army. The regiment is divided into three battalions, all of them based in Bangkok. The regiment is the only unit of the Royal Thai Armed Forces with the designation Mahat Lek Rajawallop (Thai: มหาดเล็กราชวัลลภ); meaning the king's close bodyguards, translated as the King's Own Bodyguards. The unit was first established by King Chulalongkorn (Rama V) in 1859, whilst he was still a young prince. One of the primary role of the regiment is to provide security and protection to members of the Thai royal family as well as the ceremonial escort and guarding of the royal palaces. The unit is the oldest regiment of the Thai army.

  1. ^ ราชกิจจานุเบกษา. แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญกล้าหาญประดับธงชัยเฉลิมพล. เล่ม ๕๘, ตอน ๐ ง, ๒๙ เมษายน พ.ศ. ๒๔๘๔,หน้า ๙๑๓.
  2. ^ ราชกิจจานุเบกษา. แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์ประดับธงไชยเฉลิมพล. เล่ม ๕๕, ตอน ๐ ง, ๒๓ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๑, หน้า ๓๖๑๘.
  3. ^ ราชกิจจานุเบกษา. แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์ประดับธงชัยเฉลิมพล. เล่ม ๗๐, ตอน ๗๖ ง, ๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๙๖, หน้า ๕๑๙๓.