Colloquialism (also called colloquial language, everyday language, or general parlance) is the linguistic style used for casual (informal) communication. It is the most common functional style of speech, the idiom normally employed in conversation and other informal contexts.[1] Colloquialism is characterized by wide usage of interjections and other expressive devices; it makes use of non-specialist terminology, and has a rapidly changing lexicon. It can also be distinguished by its usage of formulations with incomplete logical and syntactic ordering.[2][3][4][5]
A specific instance of such language is termed a colloquialism. The most common term used in dictionaries to label such an expression is colloquial.
^Bańko, Mirosław (2006). Polszczyzna na co dzień (in Polish). Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN. p. 84. ISBN8301147938. OCLC123970553.
^Kwiek-Osiowska, Janina (1992). ABC... polskiej gramatyki: leksykon szkolny (in Polish). Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego. pp. 101–103. ISBN8370640486. OCLC76290254.
^Buttler, Danuta (1982). "Miejsce języka potocznego w wśród odmian współczesnego języka polskiego". In Urbańczyk, Stanisław (ed.). Język literacki i jego warianty (in Polish). Wrocław.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
^Furdal, Antoni (1977). Urbańczyk, Stanisław (ed.). Językoznawstwo otwarte (in Polish). Opole: Opolskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk. Wydział Języka i Literatury.
^Buttler, Danuta (1977). "Polskie słownictwo potoczne". Poradnik Językowy (in Polish).